فرزندپروری و آموزش‌مهارت‌های زندگی به فرزند لجباز
تربیت فرزند و آموزش مهارتهای زندگی به کودک و تربیت فرزند لجباز کار سختی است که نیاز به صبوری و آگاهی دارد. انتقال مناسب مهارتهای زندگی به فرزند لجباز و فرزندپروری نیاز به آگاهی دارد و این آگاهی جز با آموزش بدست نمیآید. ما اگر بخواهیم بدانیم که در مواجهه با فرزند لجباز باید چه کنیم؛ ابتدا باید ویژگیهای فرزند لجباز را بشناسیم و بدانیم که در موقعیتهای مختلف چه عکس العملی را از خود نشان میدهد.
کودکی که لجباز است؛ لجبازی خود را چگونه بروز میدهد؟ در پاسخ باید بیان کرد که یک فرزند لجباز معمولا با حرف سخن و دستوری، چه منطقی باشد و چه غیرمنطقی مخالف خواهد کرد. یک فرزند لجباز از قبولکردن سخن والدین خود امتناع و سرپیچی میکند. بروز این پدیده ی رفتاری معمولا در سیر طبیعی رشد کودکان، از سن ۲-۳ سالگی به بعد دیده می شود که طی آن کودک خواسته و نظر خود را بر خواسته ی دیگران ترجیح میدهد و سعی می کند تا با اعمال شیوه های مختلف مانند گریهکردن به هدف مورد نظرش دست یابد.
گاهی وقتها باید این را در نظر گرفت که فرزند لجباز شما خیلی از دلایل و منطقهایی را که به او میگویید متوجه نمیشود و منطق استدلالی شما را درک و فهم نخواهد کرد. پس بهتر است شما نیز فرزند لجباز خود را درک کنید و کمی در بیان نکات تربیتی خود صبر بیشتری به خرج دهید.
فرزندپروری و آموزش مهارتهای زندگی به فرزند لجباز
آموزش مهارتهای زندگی به فرزند لجباز کار سختی است و فرزندپروری نیاز به صبر و آگاهی دارد. اگر قصد دارید که تربتی سالم و آموزشی مناسب برای فرزند خود به ارمغان بیاورید، ابتدا لازم است تا مهارتهای زندگی را بشناسید. اگر بخواهیم رویکرد تربیتی داشته باشیم باید بگوییم که تربیت عبارت است از انتخاب رفتار و گفتار مناسب، ایجاد شرایط و عوامل لازم و کمک به شخص مورد تربیت، تا بتواند استعدادهای نهفته‌اش را شکوفا سازد و به‌سمت کمال مطلوب، حرکت کند. حال اگر بخواهیم در عرصه روانشناسی کودک، مهارت کودک را افزایش دهیم به مهارتی از جانب والدین یا مربی پرورشی نیاز است که با مولفه¬های تربیتی آشنا باشد و بتواند، آنها را به کودکان منتقل کند.
مهارتهای زندگی؛ مجموعهای از تواناییهای انسان در زمینه مدیریت و اداره زندگی هستند که در صورت وجود، زندگی را برای انسان راحتتر و مطلوبتر خواهد کرد. با پیشرفت علوم تربیتی و اهمیت پیداکردن مفهوم زندگی در میان انسانها در جامعه امروز، نیاز است تا اولا مفهوم مهارتهای زندگی را به خوبی بشناسیم و سپس بیان کنیم که اگر بخواهیم مهارتهای زندگی را از کودکی به کودکان بیاموزیم، چه کارهایی باید انجام دهیم؟
یکی از مهارتهایی که در مهارت کودک و مهارت زندگی انسان بیان میشود؛ مهارت تصمیمگیری و حل مسئله است. اگر پدر و مادرها یا مربیان تربیتی و پرورشی بتوانند، روانشناسی کودک را بشناسند و مهارت کودک را در عرصه تصمیمگیری و حل مسئله بالا ببرند، کمک بسیار مهم و تاثیری گذاری در زندگی آن کودک کردهاند. یکی دیگر از مولفههایی که بابت مهارتهای زندگی از آن یاد میشود، تفکر خلاقانه و تفکر نقادانه است. روانشناسی کودک باید بتواند از روشهایی که بکار میبرد، خلاقیت را به ذهن کودک منتقل کند و به کودک آموزش دهد که چگونه ذهن خلاق خود را فعال کند؟
یکی دیگر از این مهارتها؛ مهارت ارتباطی و مدیریت روابط است که در کودک میتواند با کنترل روابط و آموزشهای موثر در ارتباط با پدر و مادر آن را آغاز کرد. اگر بخواهیم دیگر مهارتهای زندگی را نام ببریم میتوانیم به مولفهای چون خودآگاهی و همدلی و مدیریت احساسات و هیجانات اشاره کنیم.
آغاز فرآیند لجبازی چه در میان کودکان با جنس دختر و چه در میان کودکان با جنس پسر وجود دارد، اما در کل بروز چنین رفتارهایی در میان پسران بسیار بیشتر از دختران است و علت آن هم تفاوت های سرشتی این دو جنس است؛ به طور کلی پسران بیش تر از دختران مستعد بروز چنین رفتارهایی هستند، اما اگر لجبازی و مخالفت جویی در هر یک از دو جنس شدید باشد.
فرزند لجباز خود را بیشتر بشناسید
طبیعی است که فرزند لجباز شما در طول زندگی خود به سراغ آن چیزی برود و نظرش به آن چیزی جلب شود که فکر او را درگیر میکند، نه به دنبال خواسته و مطلوب دیگران که اصلا برای کودک محسوس و قابل درک نیست، به طوری که او شاید حتی متوجه علت طرح این خواسته یا نظر از سوی آنها نشود.
اما انتظاری که هر پدر و مادری که در تربیت فرزند خود از او دارند این است که فرزندشان، از دستورات و سخنان آنها تبعیت کند. در نتیجه در این حالت بزرگتر سعی می کند تا با دستور دادن و امر و نهی کردن به کودک، خواسته های خود را عملی و او را ملزم به اجرای آنها کند. دقیقا همین جا و همین لحظه همان نقطهی عطفی است که تعارض رفتاری میان فرزند لجباز و پدر و مادر ایجاد میشود و همین جا نیاز است تا والدین فرزند لجباز خود مهارتهای تربیتی را بدانند و قادر باشند تا شرایط و وضعیت موجود را مدیریت و کنترل کنند.
فرزند لجباز که با سخنان و حرفهای والدین خود مخالفت و سرپیچی میکند، در مرحلهی اول با پدر و مادر خود دچار درگیری و چالش میشود و در مرحله ی بعد ممکن است در خارج از محیط خانه و در جاهایی نظیر مهد کودک یا مدرسه و مراکز آموزشی هم از قبول خواسته های مربیان خود سرپیچی کنند و همین امر سبب بروز تنش و درگیری بین آنها شود.
اگر بخواهیم به صورت موردی و خلاصه عوامل بروز لجبازی در میان فرزند لجباز را بیان کنیم باید از عوامل سرشتی و زیست شناختی کودک آغاز کنیم. کودکان لجباز نیز طبیعت و سرشت وجودی شان به طور ذاتی نسبت به سایر هم سالانشان سخت تر و انعطاف ناپذیرتر است و همین امر باعث می شود تا معمولا آن ها به راحتی و آسانی از بزرگ ترهای خود تمکین و اطاعت نکنند.
یکی دیگر از عوامل بروز لجبازی در میان کودکان؛ عوامل محیطی و بیرونی است. نحوه برخورد والدین با فرزند لجباز، استفاده از تهدید توسط والدین، تاثیر محیط بیرون از خانه، وضعیت جسمی و روانی کودک و بسیار از عوامل محیطی دیگر، اسبابی هستند که میتوانند لجبازی را در فرزند لجباز بیشتر و شعلهورتر کنند.
فهمیدیم که با فرزند لجباز خود چگونه رفتار کنیم و ویژگیهای آن را چگونه بشناسیم
تربیت فرزند و آموزش مهارتهای زندگی به کودک و تربیت فرزند لجباز کار سختی است که نیاز به صبوری و آگاهی دارد. انتقال مناسب مهارتهای زندگی به فرزند لجباز و فرزندپروری نیاز به آگاهی دارد و این آگاهی جز با آموزش بدست نمیآید. برای مواجهه سالم با فرزند لجباز خود و به منظور ارتقاء سطح فرزندپروری در انتقال و آموزش مهارتهای زندگی، نیاز به صبر و بردباری فراوانی دارید و یکی از بهترین و مفیدترین اقدامات این است که مسائل و پدیدههای اطراف فرزند لجباز را از دید او ببینید و سعی کنید تا از جانب عینک او به مسائل بیندیشید.
