کودکان نوپا گاهی در مواقعی ناخودآگاه شروع به داد و فریاد، گریه، بی قراری یا حتی پرت کردن اجسام یا اسباب بازی های اطراف خود می کنند. با این کار کودک میخواهد به گونه ای احساس خود را از چیزی یا کاری که از انجام آن درمانده شده است، نشان دهد. نگران نباشید این عصبانیت در سنین پایین طبیعی بوده و یکی از مراحل مهم رشد کودک به حساب میآید. با سمف کیدز همراه باشید تا روشهای مقابله با این رفتار را به شما آموزش دهیم.
عصبانیت کودک نوپا دقیقا چیست؟
برای اکثر کودکان نوپا، عصبانیت راهی برای ابراز درماندگی است. برای سنین بالاتر، عصبانیت ممکن است یک رفتار آموختهشده باشد. بین سنین ۱ تا ۴ سالگی، میتوانید انتظار داشته باشید که کودکتان احساسات خود را به صورت طغیانگری نشان دهد که ممکن است با توجه به شرایط، اغراقآمیز به نظر برسد. این طغیانها میتواند کلامی، فیزیکی یا ترکیبی از این دو باشد که عصبانیت کودک نوپا نام دارد.
همانطور که کودک نوپای شما مستقلتر میشود، از وابستگی خود به شما برای توجه و همچنین نیازهای خود آگاه است. این تعارض از نظر عاطفی پیچیده است و کودک شما نه تنها مهارتهای ارتباطی برای انتقال کلامی احساسات خود را ندارد، بلکه کودکان نوپا همچنین فاقد مهارتهای خودتنظیمی و مقابلهای برای مدیریت احساسات بزرگتر هستند.
علت عصبانیت کودک نوپا چیست؟
قیل از بررسی روشهای مقابله به این رفتار کودک، باید با علل آن آشنا شد. عصبانیت کودک نوپا عوامل مختلفی دارد که عبارتند از:
عوامل محیطی.
تعدادی از عوامل محیطی میتوانند احتمال عصبانیت کودک نوپا را افزایش دهند. گرسنگی، خستگی یا تحریک بیش از حد باعث میشود کودک شما برای تنظیم و بیان احساسات خود دچار مشکل بزرگی شود.
عوامل احساسی.
به یاد داشته باشید که مغز کودک نوپا هنوز در حال رشد است. احساس خشم، ناامیدی، ترس و خجالت تجربهی جدیدی برای آنهاست. این احساسات می توانند برای یک کودک نوپا طاقت فرسا باشند و از آنجا که زبان یا مهارتهای مقابلهای ندارند، این احساسات اغلب به صورت عصبانیت کودک نوپا ظاهر میشود.
عوامل موقعیتی.
کودک شما هر روز در حال یادگیری مهارتهای اجتماعی-عاطفی است. موقعیتهای زیادی پیش میآید که کودک نوپا یاد نگرفته است که چگونه به آن واکنش نشان دهد یا مهارتهای مقابلهای لازم را ندارد. برای مثال، ممکن است کودک دیگری را ببیند که با یکی از اسباب بازیهایش بازی میکند، یا ممکن است شما بخواهید پارک را ترک کنید و او نمیخواهد. ندانستن نحوهی کنار آمدن با این حوادث منجر به عصبانیت کودک نوپا میشود.
نیاز به توجه.
یکی دیگر از دلایل رایج عصبانیت کودکان این است که آنها توجه شما را میخواهند. ممکن است از شما بخواهند بغلشان کنید یا زمان کمی را صرف نوازش آنها کنید. فقط انجام این کار میتواند عصبانیت آنها را آرام کند. به همین سادگی.
روش های مقابله با عصبانیت کودک نوپا
عصبانیت کودک نوپا هر چقدر هم که فعال باشید اجتناب ناپذیر است. هنگامی که کودک بی قراری میکند، چند راه کلیدی وجود دارد که می توانید از آنها برای مقابله با عصبانیت کودک نوپا استفاده کنید. در زیر این راهها ارائه شده اند:
آرامش خود را حفظ کنید.
سعی کنید آرامش خود را حفظ کنید وحتی اگر هم نمیتوانید، وانمود کنید که آرام هستید. به یاد داشته باشید که برای اینکه کودک نوپای شما یاد بگیرد که احساسات خود را تنظیم کند، باید آن احساسات را به صورت مدل برای آنها در بیاورید. مطمئن شوید که در سطح کودک خود و آهسته صحبت میکنید.
علت را بررسی کنید.
علاوه بر عللی که در بالا به آنها اشاره شد، سعی کنید در مورد همه عواملی که در ایجاد عصبانیت کودک شما نقش دارند فکر کنید. این را بدانید که شما پدر یا مادر کودک هستید و بهتر میفهمید که کودک با چه احساسات یا تجربیاتی دست و پنجه نرم میکند. اگر کودک شما عصبانی است، ممکن است از چیزی ترسیده باشد یا نیاز به چیزی مانند غذا داشته باشد. پس حتما بررسی دقیق را انجام دهید.
حواس آنها را پرت کنید.
در صورت امکان، سعی کنید حواس کودک نوپای خود را به چیزی جذاب یا شادتر پرت کنید. کودکان در این سن دامنهی توجه کوتاهی دارند و استفاده از عوامل حواس پرتی یا حذف آنها از رویدادی که باعث تحریک احساسات آنها میشود، اغلب میتواند از عصبانیت در مسیر آن جلوگیری کند.
صبر داشته باشید.
وقتی کودک شما عصبانی میشود، هیچ استدلالی برای او وجود ندارد. به یاد داشته باشید که مغز آنها هنوز در حال رشد است و این لحظات طغیان عاطفی، نوعی تجربهی یادگیری است. در کنار فرزندتان بمانید، اما مطمئن شوید که رفتارهای توجه طلبانه را نادیده میگیرید. به فرزندتان بگویید: «من اینجام. هر وقت آرام شدی، میتونیم با هم حرف بزنیم.»
از قبل به آنها هشدار دهید.
کودکان نوپا غافلگیری را دوست ندارند، بنابراین قبل از اینکه پارک یا خانه دوست خود را ترک کنید، فوران احتمالی عصبانیت را با اطلاع رسانی قبلی به کودک خنثی کنید. کودکان نوپا با دانستن اینکه دقیقاً چه اتفاقی قرار است بیفتند، آرامش میگیرند.مثلاً میتوانید بگویید: «میتونی دو بار دیگه تو پارک سوار دوچرخه یا اسکوتر بشی، و بعدش باید به خونه بریم». از دادن وعدههایی مانند «میتونی پنج دقیقه دیگه تو پارک بازی کنی» اجتناب کنید. از آنجایی که بیشتر کودکان نوپا نمیتوانند زمان را تشخیص دهند، پس از پایان زمان، احساس غافلگیری میکنند و در نتیجه عصبانی میشوند.
آن ها را بغل کنید.
بغل کردن کودک یکی از روشهای رایج مقابله با عصبانیت کودک نوپا است. این به این معنی نیست که برای هر عصبانیت، کودک را بغل کنید. ولی این را بدانید که بغل کردن کودک باعث میشود احساس امنیت کند و و اینکه شما به فکر او هستید.
بهترین راه برای مقابله با عصبانیت کودک چیست؟
روشهای مقابله با عصبانیت کودک نوپا در بالا ارائه شد. اما بهترین راه چه روشی است؟ به طور معمول، بهترین راه برای مقابله با عصبانیت کودک، حفظ آرامش است. اگر با طغیان، صدای بلند و عصبانی پاسخ دهید، ممکن است فرزندتان رفتار شما را تقلید کند. فریاد زدن بر سر کودک برای آرام شدن نیز ممکن است اوضاع را بدتر کند و اثرات مخربی در شکل گیری شخصیت کودک در آینده دارد.